ڀائو ذلف پيرزادو هڪ اهڙو نالو آهي، جيڪو سنڌي ميڊيا جي تاريخ ۾ سدائين زنده رهندو. هو صرف هڪ صحافي نه هو، پر هڪ سوچ، هڪ جذبو، ۽ هڪ تحريڪ هو. سندس زندگي ۽ جدوجهد جي ڪهاڻي، لاڙڪاڻي جي ٻلهڙيجي ڳوٺ کان شروع ٿي، پر سندس اثر رسوخ ۽ شخصيت جو دائرو سڄي سنڌ تائين پکڙجي ويو. هو هڪ اهڙو ماڻهو هو، جنهن پنهنجي محنت، اخلاص، ۽ ڏاهپ سان نه صرف صحافت کي نواڻ ڏني، پر ماڻهن جي دلين ۾ پنهنجي لاءِ عزت ۽ محبت پڻ پيدا ڪئي.
ذلف پيرزادي کي سڀئي پيار وچان "ڀائو” سڏيندا هئا، ۽ اهو نالو سندس ذات جي خاصيتن جو اهڃاڻ هو. هو هڪ اهڙو دوست هو، جيڪو هر ڪنهن جو ڀاءُ بڻجي ويندو هو. سندس طبيعت ۾ هڪ اهڙي گرمجوشي ۽ قربت هئي، جيڪا هر ساٿيءَ کي پنهنجي ويجهو محسوس ڪرائيندي هئي. ڀائو جي شخصيت کي ڪوبه ماڻهو وساري نٿو سگهي، جيڪو سندس سنگت ۾ رهيو.
ذلف جي صحافتي زندگي هڪ جدوجهد ۽ عزم جي ڪهاڻي آهي. سنڌي پرنٽ ميڊيا جڏهن پنهنجن شروعاتي مرحلن مان گذري رهي هئي، تڏهن ڀائو ذلف جهڙا ماڻهو انهيءَ ميڊيا کي مضبوط ڪرڻ لاءِ پنهنجو پاڻ پتوڙيندا رهيا. هن صحافت کي هڪ ذميواري سمجهيو، ۽ هن جي هر لکڻي ۽ هر مضمون ۾ اهو جذبو ظاهر ٿيندو هو. سندس خبر جي ٽريٽمينٽ ۾ هڪ خاص طاقت هئي، جيڪا پڙهندڙن جي دلين کي ڇهڻ جي صلاحيت رکندي هئي.
ڀائو ذلف نه رڳو صحافت ۾ ڊيسڪ تي نواڻ آندي، پر پنهنجي ڪم سان ٻين کي پڻ متاثر ڪيو. هو هر اخبار جي ڪرنگهي جي هڏي وانگر هو. سندس ڪم جي ڄاڻ، تحقيق، ۽ پيشڪش سدائين شاندار هوندي هئي. ڀائو کي هر مضمون، هر خبر، ۽ هر رپورٽ لاءِ هڪ خاص سوچ هوندي هئي. هو پنهنجن لفظن ذريعي ماڻهن جي مسئلن کي سامهون آڻڻ لاءِ سدائين پرعزم هوندو هو.
پر ڀائو ذلف جي زندگي جو هڪ ٻيو پهلو به هو، جيڪو سندس صحافتي ڪاميابين کان به وڏو هو: سندس دوستي ۽ انسانيت. ذلف هڪ اهڙو شخص هو، جيڪو هر ماڻهوءَ سان پيار ۽ خلوص سان پيش ايندو هو. هو پنهنجي ساٿين لاءِ هڪ ساٿي ۽ پنهنجي دوستن لاءِ هڪ سهارو هو. جيڪڏهن ڪنهن کي ڪا تڪليف هوندي هئي، ته ذلف سڀ کان پهريون شخص هوندو هو، جيڪو ان جي مدد لاءِ حاضر هوندو هو.
سندس زندگي جو هڪ يادگار باب سندس دوستن سان تعلق ۽ ساٿ آهي. ذلف جي ساٿين ۾ هر ماڻهو ان ڳالهه تي متفق آهي ته ڀائو ذلف جو دوست بڻجڻ هڪ نعمت هئي. هو هر دوست جي خوشيءَ ۾ خوش ۽ هر ڏک ۾ ساڻس گڏ هوندو هو.
ذلف پيرزادي جو وڃڻ سنڌي صحافت لاءِ هڪ وڏو نقصان آهي. اڄ جڏهن سنڌي ميڊيا ڪيترن ئي مسئلن ۾ ڦاٿل آهي، ته ڀائو جهڙن ماڻهن جي کوٽ شدت سان محسوس ٿئي ٿي. ڀائو ذلف نه صرف هڪ صحافي، پر هڪ نظريو هو. هو اها سوچ هئي، جيڪا صحافت کي صرف خبر ڏيڻ جو ڪم نه سمجهندي هئي، پر سماج ۾ تبديلي آڻڻ جو ذريعو پڻ سمجهندي هئي.
ڀائو ذلف جي زندگي اسان سڀني لاءِ هڪ سبق آهي. هو سکاري ٿو ته محنت، خلوص، ۽ محبت سان زندگيءَ ۾ ڪيئن عظمت حاصل ڪئي وڃي. سندس وڃڻ باوجود، هو پنهنجي لفظن، پنهنجي ڪم، ۽ پنهنجي محبت سان اڄ به زنده آهي. سندس نالو هميشه لاءِ سنڌي صحافت جي تاريخ ۾ روشن رهندو.
ڀائو، تون اسان کان دور ٿي ويو آهين، پر تنهنجي روشني، تنهنجي محبت، ۽ تنهنجي جدوجهد جا نشان اڄ به اسان جي دلين ۾ موجود آهن. تون سنڌي صحافت جو هڪ لازوال باب آهين، ۽ تنهنجي يادگيريون هميشه لاءِ زنده رهنديون.
