بيجنگ (امتياز گل) اڳوڻي ڊي جي آءِ ايس آءِ خلاف فيلڊ جنرل ڪورٽ مارشل ڪو الڳ واقعو ناهي. جنهن طريقي سان پي ٽي آءِ، اڳوڻي وزيراعظم عمران خان ۽ سندس ساٿين کي ڀت سان لڳايو پيو وڃي ۽ گهيرو ڪيو پيو وڃي، اهو سڀ هڪ ئي زنجير جو حصو آهي. جيڪڏهن اسان گذريل هفتي جي واقعن تي غور ڪريون ته ڪيترائي اشارا مليا ته ايندڙ ڏينهن، هفتا ۽ مهينا پي ٽي آءِ لاءِ وڌيڪ ڏکيا ثابت ٿي سگهن ٿا. هن مقصد لاءِ، اڳوڻي سينيٽر فيصل واوڊا کي ڊيڄارڻ لاءِ استعمال ڪيو پيو وڃي. 6 ڊسمبر تي، پنجاب اسيمبلي ۾ هڪ قرارداد پيش ڪئي وئي جنهن ۾ پي ٽي آءِ ۽ عمران خان تي پابندي لڳائڻ جو مطالبو ڪيو ويو، جنهن مشهور سياسي پارٽي ۽ ان جي اڳواڻ کي سياست کان ٻاهر ڪڍڻ جي ڪوشش ڪئي. پوءِ عليمه خان ۽ سندس ڀينرن تي اڊيالا جيل جي ٻاهران واٽر ڪينن سان حملو ڪيو ويو. پوءِ جنرل فيض حميد کي سزا ٻڌائي وئي. وڌيڪ پريشان ڪندڙ ڳالهه اها هئي ته آءِ ايس پي آر چيو ته سياسي ڏڦيڙ ۽ عدم استحڪام پيدا ڪرڻ لاءِ ڏوهي جي سياسي عنصرن سان ملي ڀڳت سان لاڳاپيل هڪ ٻيو وڏو ڪيس پڻ الڳ سان حل ڪيو ويندو. يعني هڪ ٻيو ڪيس به تيار هو. فيصل واوڊا جو 11 ڊسمبر تي بيان تمام گهڻو معنيٰ خيز هو، جنهن ۾ هن چيو ته جيئن ئي 9 مئي جو ڪيس مڪمل ٿيندو، پي ٽي آءِ لاءِ سخت نتيجا نڪرندا، ۽ جيڪڏهن 9 مئي ثابت ٿي ته گهٽ ۾ گهٽ عمر قيد جي سزا اچي سگهي ٿي. اهو عمران خان ڏانهن هڪ واضح اشارو هو. سوال اهو آهي ته جيڪڏهن اهو ٿيو ته پي ٽي آءِ ۽ ان جي باني جو مستقبل ڇا هوندو؟ ڇاڪاڻ ته هي پهريون ڀيرو ناهي ته ڪنهن پارٽي تي پابندي لڳائڻ يا ختم ڪرڻ جي ڪوشش ڪئي وئي هجي. پاڪستان جي تاريخ مثالن سان ڀري پئي آهي. ڪيتريون ئي پارٽيون ۽ اڳواڻ پابندين ۽ جلاوطني جو شڪار ٿيا، پر اهي واپس آيا، ڇاڪاڻ ته انتظامي فيصلن سان مشهور پارٽين کي ختم نٿو ڪري سگهجي. ڪنهن به مقبول سياسي پارٽي کي زبردستي ختم نٿو ڪري سگهجي. ڪنهن به پارٽي کي رڳو عوامي ووٽ ذريعي رد يا قبول ڪري سگهجي ٿو. جيڪڏهن انتظامي قدمن ذريعي سياسي پارٽين کي ختم ڪرڻ جو عمل جاري رهيو، ته ملڪ هميشه غير يقيني صورتحال ۽ عدم استحڪام ۾ مبتلا رهندو. جيڪڏهن مقصد ملڪ کي مصر يا اتر ڪوريا وانگر نظام ڏانهن وٺي وڃڻ آهي، ته پوءِ معاملو مختلف آهي.
