پاڪستان جي قيام کان اڳ حيدرآباد کي ڀارت جو پيرس چيو ويندو هو، ڇو ته ان جي روڊن کي روز خوشبودار گلاب جي پاڻي سان ڌوتو ڏيندو هو ۽ هوا ۾ خوشبوءِ هوندي.
اهو سنڌ جو ٻيو وڏو ۽ پاڪستان جو اٺون وڏو شهر آهي، ڪلهوڙا دور جي ميان غلام شاهه ڪلهوڙو 1768 ۾ قائم ڪيو، حيدرآباد کي صوبائي تخت گاهه جو درجو حاصل هو، پوءِ انگريزن 1847 ۾ تخت گاهه کي ممبئي جي صدارت ۾ منتقل ڪري ڇڏيو.
حيدرآباد هن وقت هڪ وڏو ثقافتي ۽ واپاري مرڪز آهي، جيڪو شهري ۽ ٻهراڙي علائقن کي جوڙي ٿو، حيدرآباد ۾ ٽالپر ۽ ڪلهوڙا بادشاهن جون قبرون، ٻه شاهي قلعا ۽ وڏي رنگين شاهي بازار سڀ ڪجهه ڏسڻ لائق آهي، اتي ڪجهه پراڻيون ۽ تاريخي بازارون به آهن.
مشهور حيدرآبادي برياني، شهر جا شاندار يادگار ۽ اڏاوتون ان جي خوبصورتي مان لطف اندوز ٿيڻ تي مجبور ڪري ڇڏينديون.
پر حڪومتي بي ڌياني سبب حيدرآباد پنهنجي اها سونهن برقرار ناهي رکي سگهيو، روڊن رستن جي خراب حالت، گندگي، ٽرانسپورٽ جون بهتر سهولتون نه هجڻ سميت ٻيا ڪيترائي مسئلا ماڻهن لاءِ مٿي جو سور بڻيل آهن.
