واچ جو استعمال هڪ عام رواجي ڳالهه آهي، ۽ ان کي هر شخص پنهنجي روزاني جي زندگي ۾ استعمال ڪندو آهي. جڏهن واچ جي تاريخ ڏسجي، ته ان ۾ هڪ دلچسپ ڳالهه اها آهي ته اڪثر ماڻهو واچ کي کٻي هٿ ۾ پائيندا آهن.
ڪٻي هٿ ۾ واچ پائڻ جي روايت 18هين صدي کان شروع ٿي. ان دور ۾، مردن ۽ عورتن لاءِ واچون خاص طور تي جيولري طور ٺهنديون هيون.
عام طور تي، صحيح نموني ڪم ڪرڻ لاءِ ماڻهن کي هٿن جي آزادي گهرجي ٿي ۽ ٻنهي هٿن کي ڏسجي ته کاٻي جي ڀيٽ ۾ سڄو هٿ وڌيڪ ڪم ڪندو آهي. جڏهن واچ کي کٻي هٿ ۾ پائجي ٿي ته سڄو هٿ مڪمل طور تي آزاد هجي ٿو۽ ان ان سان سولائيءَ سان ڪو به ڪم ڪري سگهجي ٿو. ائين ڪرڻ سان پاڻي ۾ هٿ وجهڻ يا ڪو ٻيو ڪم ڪرڻ جي ڪري واچ خراب ٿيڻ جا امڪان به گهٽ ٿيندا آهن.
سائڪالاجيڪلي اهو چيو ويندو آهي ته واچ کي کٻي هٿ ۾ پائڻ سان ذهني توانائي ۽ سوچڻ جي طاقت به وڌندي آهي. اهو هڪ سماجي رواجي اثر آهي جيڪو قديم وقتن ۾ مقبول ٿيوهو.
کٻي هٿ ۾ واچ پائڻ جو هڪ وڏو فائدہ اهو به آهي گهڻي قدر ماڻهو کاٻڙي هوندا آهن ۽ کٻي هٿ کي گهٽ ڪم ڪرڻ لاءِ ملي ٿو، انڪري کٻي هٿ ۾ پائڻ جي ڪري واچ جي حفاظت گهڻي ٿيندي آهي.
جڏهن واچ کٻي هٿ ۾ هوندي آهي، ته اها عام طور تي وڌيڪ محفوظ رهي ٿي.
